Η κυβερνητική κρίση και η παραπολιτική που παρήγαγε κυριάρχησε την εβδομάδα που μας πέρασε. Σταθερά, καλούμε τους αναγνώστες μας να γυρίζουν την πλάτη τους στην παραπολιτική προσπαθώντας κι εμείς να εστιάζουμε στα σημαντικά. Το χθεσινό EWG έστειλε ένα σαφές μήνυμα: “Τίποτα δεν είναι δεδομένο για τις συντάξεις”. Το δίλημμα της εξόδους για τις αγορές στοιχειώνει τη σκέψη όχι μόνο του οικονομικού επιτελείου αλλά και όλων όσοι σκέφτονται πρωτίστως το συμφέρον της χώρας.
Φαίνεται πως η ΕΕ αποφάσισε να μην κάνει την… καμπάνια των λαϊκιστών στην Ευρωεκλογές και αλλάζει ρότα, αποδραματοποιώντας το πεδίο της πολιτικής. Ο Αντώνης Παπαγιαννίδης καταγράφει αναλύοντας όσα “ευρωπαϊκά” πρέπει να ξέρουμε την εβδομάδα που μας πέρασε. Ο Θύμιος Τζάλλας από την πλευρά του καταγράφει σε ποιο στάδιο βρίσκεται ο ευρωσκεπτικισμός στη Μεγάλη Βρετανία και γιατί δεν είναι και τόσο εύκολο (και σώφρον) να πέσει η κυβέρνηση Μέι.
Διαβάζετε την ειδησεογραφική ανασκόπηση της εβδομάδας που πέρασε όπως αυτή την είδαν η Βίβιαν Ευθυμιοπούλου, ο Θανάσης Παναγόπουλος, ο δημοσιογράφος Αντώνης Παπαγιαννίδης και ο Θύμιος Τζάλλας.
Εφόσον βρίσκετε το FACT χρήσιμο προωθήστε το σε φίλους και γνωστούς, μοιραστείτε το στα social media με την προτροπή στους φίλους σας να εγγραφούν!
ΧΡΗΣΤΙΚΑ-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ. Κυκλοφοριακές ρυθμίσεις την Κυριακή στην Αττική λόγω των παρελάσεων. Διαβάστε εδώ.
Κυκλοφοριακές ρυθμίσεις στον Πειραιά μέχρι τον Φεβρουάριο.
ΑΛΛΑΓΗ ΩΡΑΣ. Μια ώρα πίσω θα γυρίσουμε τα ρολόγια τα ξημερώματα της Κυριακής περνώντας από την θερινή στη χειμερινή ώρα, ίσως για τελευταία φορά. Αυτό γιατί με βάση απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η αλλαγή ώρας θα πάψει να ισχύει στην ΕΕ από το 2019 και κάθε κράτος έως τις 29 Απριλίου θα πρέπει να αποφασίσει αν θα διατηρήσει τη θερινή ή τη χειμερινή ώρα.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ EWG ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Ελένης Βαρβιτσιώτη για την “Καθημερινή” το “μήνυμα” του χθεσινού Euroworking group μπορεί να συνοψιστεί στο ότι δόθηκε το μήνυμα στην ελληνική κυβέρνηση (και όχι μόνο…) ότι η συζήτηση για το αν θα εφαρμοστούν οι περικοπές των συντάξεων δεν έχει τελειώσει ακόμα. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι θετική όσον αφορά την μην εφαρμογή του μέτρου, αλλά 3 κράτη-μέλη εξέφρασαν την αμφιβολία τους κατά πόσο αυτό είναι εφικτό. Διαβάστε το ρεπορτάζ εδώ.
Η ΕΞΟΔΟΣ ΣΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ ΑΝΑΒΆΛΛΕΤΑΙ. Σύμφωνα με ρεπορτάζ της σημερινής “Ναυτεμπορικής” φαίνεται ότι η Ελλάδα θα επιχειρήσει ξανά να βγει στις αγορές το 2019. Όλες τις προηγούμενες ημέρες διάφοροι παράγοντες (Ρέγκλκινγκ, Ντάισελμπλουμ, Τσακαλώτος) τις δηλώσεις των οποίων καταγράψαμε κι εδώ στο FACT εμφανίστηκαν καθησυχαστικοί τονίζοντας ότι η χώρα “έχει χρόνο”. Παρ’όλα αυτά όμως το γεγονός ότι η χώρα παραμένει εκτός αγορών είναι πολύ προβληματικό και αυτό πλέον δεν χρειάζεται να το εξηγήσουμε περισσότερο, όλοι καταλαβαίνουμε το γιατί. Σύμφωνα, πάντα, με το ρεπορτάζ της “Ναυτεμπορικής” ο ΟΔΔΗΧ (Οργανισμός Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους) έχει εκπονήσει διάφορα σενάρια για το επόμενο έτος πέρα από τη διάθεση μέρος του μαξιλαριού για την αποπληρωμή “ακριβού χρέους” (κυρίως από ΕΚΤ και ΔΝΤ) προβλέπει και νέες εκδόσεις ομολόγων, με στόχο επίσης την αποπληρωμή παλαιών και ακριβών οφειλών.
ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ. Έχουν περάσει μόλις εννιά μέρες από το περίφημο υπουργικό συμβούλιο που οδήγησε στην παραίτηση του Νίκου Κοτζιά αλλά αποδείχθηκαν αρκετές για να τα ακούσουμε και να τα “δούμε όλα”. Υπουργοί ανταλλάσσουν σοβαρές κατηγορίες για κακοδιαχείριση κονδυλίων αλλά και χρηματισμό από ξένους επιχειρηματίες. Στο FACT από την πρώτη έκδοσή του επιμένουμε να κρατάμε το βλέμμα των αναγνωστών αυστηρά εντός του πεδίου της πολιτικής γυρίζοντας την πλάτη στην παραπολιτική. Δηλώνουμε λοιπόν ότι αυτά ξεφεύγουν κατά πολύ από το πεδίο της πολιτικής και τη δημοκρατίας και όσοι συμμετέχουν σε αυτό το παιχνίδι εμπαίζουν πρωτίστως τη δημοκρατία.
Η ΟΥΣΙΑ. Αυτή η κυβερνητική κρίση δεν θα προκαλέσει πολιτικές εξελίξεις (δλδ πτώση της κυβέρνησης). Η κυβέρνηση θα παραιτηθεί πρόωρα μόνον όταν και αν το αποφασίσει ο Αλέξης Τσίπρας.
ΩΡΑΙΟ ΚΡΑΤΟΣ! Όπως προκύπτει από την ανάλυση του ΣΕΒ στο εβδομαδιαίο δελτίο του για να λειτουργήσει το κράτος στην Ελλάδα ξοδεύουμε 30 δισ. ευρώ. Σε κάθε 100 ευρώ τα 72 ευρώ πάνε σε μισθούς και τα υπόλοιπα σε αναλώσιμα και προμήθειες όταν στην ΕΕ μόλις τα 63 ευρώ γίνονται μισθοί. Από το σύνολο των κρατικών δαπανών (86,7 δισ.) ξοδεύουμε λιγότερα από το μέσο όρο της ΕΕ στην υγεία (το 9,9% των δαπανών έναντι 15,3% στην ΕΕ), στην παιδεία (8,6% έναντι 10,2%), για οικογενειακές παροχές (1,3% έναντι 3,8%) και για τους άνεργους (1% έναντι 2,8%)
ΕΥΡΩΠΗ-Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ
ΚΩΔΙΚΟΣ: ΑΠΟΔΡΑΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ.Ακριβώς επειδή τα Ευρωπαϊκά πράγματα έχουν συνήθως γκρίζα χρώματα, επειδή δεν καταφέρνουν να εμπνεύσουν, η γι αυτό “Ευρώπη” χαίρεται όταν μπορεί να βάλει λίγο δράμα στην σκηνή, λίγα χρώματα στην διαχείριση των πραγμάτων. Ακριβώς επειδή η Γερμανική πολιτική σκηνή λειτουργούσε παραδοσιακά σε ληθαργικούς ρυθμούς, οι ενέσεις έντασης – ακόμη και το κλίμα σοκ – γίνονται δεκτές με θετική διάθεση.
Ως ένα σημείο, όμως! Γιατί, τώρα τελευταία, το πολλά χρώματα και το περισσό δράμα δείχνουν να λειτουργούν αποδιαρθρωτικά. Οπότε βλέπουμε ένα εσπευσμένο μάζεμα: άλλο είναι να φθάσουμε στις Ευρωεκλογές με ζωηρή αντιπαράθεση (το στοίχημα Μακρόν για διχοτομία λαϊκιστών/αντι-λαϊκιστών, αντί της “παλιάς” Δεξιάς-Αριστεράς), άλλο όμως να καταλήξουμε και με το απρόβλεπτο επι σκηνής!
Έτσι, οι “Βρυξέλλες” σαν να αντελήφθησαν ότι αν επιχαίρονταν να δείξουν κυριαρχία απέναντι στον Ιταλικό Προϋπολογισμό και να διδάξουν δια του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου ότι pacta sunt servanda, καταλήγουν απλώς να… κάνουν την καμπάνια της Λέγκας και του Ματέο Σαλβίνι. Η ατάκα Σαλβίνι “Και 12 επιστολές να στείλουν μέχρι τα Χριστούγεννα, ο Προϋπολογισμός [της Ιταλίας] δεν αλλάζει” διαμορφώνει ήδη την δική του εκστρατεία ενόψει των Ευρωεκλογών του Μαΐου 2019, με τον πλέον ωμό τρόπο. Και τούτο την στιγμή που και ο Πρωθυπουργός Κόντε και ο ΥΠΟΙΚ Ντι Μάιο πάσχιζαν να αφήσουν χώρο για συμβιβαστική προσέγγιση: αφενός η παραδοχή ότι το έλλειμμα 2,4% του ΑΕΠ θα. μπορούσε να συμπιεσθεί (αλλά μέχρι το 2%…), αφετέρου με την αναφορά σε μείωση μεν των ελλειμμάτων αλλά σε ορίζοντα 4ετιας, η Ρώμη επιχειρούσε να αποφευχθεί ο εκτροχιασμός. Ε, σ’ αυτό ήρθε να συμπαραταχθεί η χρονική προθεσμία 3 εβδομάδων που έδωσαν οι Βρυξέλλες (για να συζητηθεί το ζήτημα). Σ’ αυτό και η παραίνεση του – Προέδρου της ΕΚΤ, αλλά και πολύπειρου περί τα Ιταλικά ζητήματα – Μάριο Ντράγκι “να πέσουν οι τόνοι” και να δειχθεί “αυτοσυγκράτηση από την Ιταλία”. Και, συνεχίζουμε να το επισημαίνουμε, η (σχετική) έκλειψη των αστέρων των Βρυξελλών (Γιουνκέρ, Μοσκοβισί) από το θέμα.
Πριν προχωρήσουμε σε άλλα μέτωπα αποδραματοποίησης, μια ακόμη επισήμανση: η υφέρπουσα τάση να θεωρηθεί ότι η παραπομπή (από Βρυξέλλες/Φρανκφούρτη) του θέματος της Ιταλίας στην “πειθαρχία των αγορών” θα αποτελούσε πιο ασφαλή πολιτικά διαχείριση, μάλλον υποτιμά την προθυμία εκτροπής του πολιτικού λόγου της Λέγκας αλλά και των 5 Αστέρων, προς αντικαπιταλιστική/αντιΕυρωπαϊκή λογική…
Μέτωπο αποδραματοποίησης φαίνεται να επιχειρείται να στηθεί και στην Γερμανία. Όπου “χωνεύεται” ενόψει των μεθαυριανών εκλογών στην Έσση το ότι, σε τοπικό έστω επίπεδο (αν και ένα τοπικό επίπεδο που περιλαμβάνει την Φρανκφούρτη…), διαμορφώνεται ένα σκηνικό όπου στην ψαλίδα 20%-25% βρίσκονται πλέον τρία κόμματα: η ψαλιδισμένη CDU, οι σε κατακόρυφη άνοδο Πράσινοι και οι σε ηχηρή υποχώρηση SPD. Ενώ όμως στον μη-Γερμανικό Τύπο δίνεται η εικόνα “αυριανής” κατάρρευσης – έξωσης της Άνγκελας Μέρκελ, αποχώρησης της SPD από τον GroKo/Μεγάλο Συνασπισμό, ενδεχόμενα Κυβέρνησης μειοψηφίας κατά Σώϋμπλε – τα πράγματα στην Γερμανία ακούγονται πιο συγκρατημένα. Ήδη, η επικεφαλής του SPD Αντρέα Νάλες φθάνει στις κάλπες της Έσσης δηλώνοντας ότι “δεν θα κριθεί” από το εκεί αποτέλεσμα. Στο Συνέδριο του CDU (τον Δεκέμβριο) δεν είναι και τόσο βέβαιο ότι η Άνγκελα Μέρκελ θα απωθηθεί από την Προεδρία του κόμματος (“Δεν έχω κουραστεί από την θέση”), ακόμη και μετά την αποτυχία της να επανεκλέξει τον “δικό της” Φόλκερ Κάουντερ επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας της CDU.
Δραματοποίηση μετά τις κάλπες στην Έσση θα έχουμε μόνον άμα (α) οι Πράσινοι προσπεράσουν την SPD, αισθητά δε και (β) άμα τεθεί ζήτημα εκεί τοπικής Κυβέρνησης συνεργασίας Rot-Gruen, δηλαδή SPD-Πρασίνων, αλλά με πρωθυπουργό τον (αξιόλογο και μετρημένο) Ταρίκ Αλ-Ουαζίρ, επικεφαλής των Πρασίνων/Buendnis ’90. Κι εδώ, λοιπόν, τα πράγματα θα πάνε σιγά-σιγά…
Δεν έχει σχέση με τα παραπάνω, αλλά κρατήστε εκείνο που είπε για τα Ελληνικά θέματα – την περικοπή ή μη των συντάξεων, που έχει γίνει πλέον ΤΟ ζήτημα προς συζήτηση παρ’ ημιν όταν τα σκάνδαλα αφήνουν χώρο! – ο καλός μας Κλάους Ρέγκλινγκ του ESM: “Το κοιτάζουμε. Το συζητούμε. Το εξετάζουμε”. Δεν ενθουσιάζουν τα ευρωπαϊκά. Αλλά έχουν τον τρόπο τους. (Και το Brexit; θα ρωτήστε. Α, εδώ η Κυβέρνηση Μαίη πάει από την μια μέρα στην άλλη. Αρκεί αυτό; Δείχνει να αρκεί). Αντώνης Παπαγιαννίδης
Ο ΚΥΚΛΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ BREXITEERS. Ο βρετανικός ευρωσκεπτικισμός έχει διανύσει έναν εντυπωσιακό κύκλο, και αφού πέρασε από τον διακαή πόθο γενεών ευρωσκεπτικιστών: την έξοδο από την ΕΕ, τώρα επιστρέφει στην προ Brexit εποχή.
Οι ευρωσκεπτικιστές είναι δηλαδή πολιτική μειοψηφία, και μάλιστα μικρή: λιγότεροι από 50 βουλευτές μέσα στο συντηρητικό κόμμα. Είναι αρκετοί για να κινήσουν τη διαδικασία ανατροπής της Μέι, αλλά πολύ λίγοι να την ανατρέψουν. Η πρωθυπουργός πέρασε δύσκολα στο υπουργικό συμβούλιο την Τρίτη, αλλά τα πήγε πολύ καλά όταν συνάντησε τους βουλευτές του κόμματος, μία μέρα αργότερα.
Η Βουλή συνολικά (και όχι μόνο οι Τόρις) θέλει συμβιβασμό με τις Βρυξέλλες που θα περιλαμβάνει μεγάλη περίοδο προσαρμογής (τουλάχιστον μέχρι το 2022) και τελική παραμονή στην τελωνειακή ένωση. Αυτός είναι ο λόγος που η Τερέζα Μέι παραμένει στη θέση της. Όχι μόνο γιατί δεν υπάρχει κάποιος καλύτερος να τη διαδεχθεί, αλλά, κυρίως, γιατί δεν υπάρχει διαφορετικό Brexit που να συγκινεί ισχυρά κοινοβουλευτικά μπλοκ. Η κοινοβουλευτική πλειοψηφία των “λογικών”, είναι η ελπίδα της κυβέρνησης ότι η συμφωνία τελικά θα περάσει από τη Βουλή. Μόνο που η πλειοψηφία αυτή είναι επίσης οριακή, ετερόκλητη (περιλαμβάνει Remainers και Brexiteers) και το σημαντικότερο: υπερκομματική (η Μέι χρειάζεται 30 με 40 Εργατικούς βουλευτές για να την περάσει). Εμπλέκονται με άλλα λόγια πάρα πολλοί, και γι’ αυτό οι Brexiteers ίσως να είναι τελικά το μικρότερο πρόβλημα της Μέι το βράδυ της ψηφοφορίας (αν και όταν αυτό έρθει).
Η εβδομάδα σε ένα ποσοστό: Το 95% της συμφωνίας είναι έτοιμο. Θύμιος Τζάλλας
ΥΠΟΛΟΙΠΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.
ΚΥΠΡΟΣ. ΕΝ ΑΝΑΜΟΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΛΟΥΤ. Διερευνητική συνάντηση “στο ουδέτερο έδαφος” της οικίας της απεσταλμένης του Γ.Γ. του ΟΗΕ πραγματοποίησαν σήμερα ο Πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης και ο ηγέτης των ΤΚ Μουσταφά Ακιντζί. Στη συνάντηση αποφάσισαν το άνοιγμα των οδοφραγμάτων Δερύνειας και Απλικίου στις 12 Νοεμβρίου. Στις ανακοινώσεις που έκανε ο Ν.Αναστασιάδης μετά τη συνάντηση με τον Ακιντζί τις οποίες μπορείτε και να διαβάσετε εδώ στην πραγματικότητα δεν είπε κάτι συγκεκριμένο μόνο εξέφρασε την ευχή να υπάρξει μέλλον στις διαπραγματεύσεις με τους ΤΚ.
ΥΠΟΘΕΣΗ ΚΑΣΟΓΚΙ. Μετά την παραδοχή του Ριάντ ότι ο δολοφονία Κασόγκι ήταν προσχεδιασμένη, σήμερα ο Τούρκος Πρόεδρος ζητά από τους Σαουδάραβες να αποκαλύψουν που βρίσκεται το πτώμα του Κασόγκι. Χθες, επετράπη στον μεγαλύτερο γιό του δολοφονηθέντος να αποχωρήσει από τη Σαουδική Αραβία.
ΑΝΑΛΥΣΗ. Στον Interpreter των New York Times διαβάζουμε πόσο χρήσιμη παραμένει τελικά για τις ΗΠΑ η σχέση της με την Σαουδική Αραβία.
ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΜΩΣ Ο ΠΟΥΤΙΝ ΣΤΟ ΛΕΥΚΟ ΟΙΚΟ. Ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου Τζον Μπόλτον δήλωσε σήμερα ότι οι ΗΠΑ έχουν προσκαλέσει τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν στην Ουάσινγκτον.
ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ! Συχνά θέλουμε να καλέσουμε φίλους στο σπίτι αλλά σκεφτόμαστε το μαγείρεμα. Σα να λέμε: “Το πνεύμα πρόθυμο, η σαρξ ασθενής!”. Το Bon Appetit με ένα πολύ σύντομο και πρακτικό αφιέρωμα δίνει πολύ συγκεκριμένες και πρακτικές λύσεις για τις φορές που θέλουμε να καλέσουμε φίλους αλλά βαριόμαστε να μαγειρέψουμε. How to Host a Dinner Party When You Just Don’t Feel Like Cooking
Αυτά ήταν τα σημαντικότερα για την εβδομάδα που μας πέρασε. Καλό Σαββατοκύριακο!
